این روزا که مثل قبل باهم رد ارتباط نیستیم چقدررر سخته...نمیخوام ای روزا رو...فقط میشه از تلفن کارتی باهات حرف بزنم...:((
۰ نظر
۲۰ دی ۹۱ ، ۲۱:۴۵
این روزا که مثل قبل باهم رد ارتباط نیستیم چقدررر سخته...نمیخوام ای روزا رو...فقط میشه از تلفن کارتی باهات حرف بزنم...:((
امروز تونستم برم ببینمش..بعدِ داشگاه رفتم سمتش و طرفای 3 بهش زنگ زدمو قرارمون شد نیم ساعت دیگ زنگ بزنم تا بگه چیکارکنم..رفتم دیدمش و کلی خوب بود...طرفای 6 راه افتادم واسه برگشتن.. از نزدیکِ خونه بعدِ اینک دیدمش زنگ زدم تا خبر بدم دارم می رسم و کسی دنبالم نیست تا خیالش راحت شه.. ولی نبود پیشِ گوشیش..دو سه بار زنگ زدم..جواب نداد بیخیال شدم....نمیشد بمونم اونجا و دواره زنگ بزنم..خداااا
خوشحالم که این فرصت پیش اومدو تونستم ببینم ایمانم رو..شکرت خدا
امروز حدودای 3ونیم رفتم پاساژی که همیشه واسه پروژه هام میرم..رفتم متنی رو داده بودم قبلا واسه تایپ..آماده میشد امروز..مسِل مغازه بهم گفت یه ساعتی کار داره..منم رفتم بیرون و از تلفن به این=مانم زنگ زدم بعدِ دوبار زنگ زدن برداشت..یکم حرف زدیم..از ناراحتیام گفتم..فک کنم 20دقه ای حرف زدیم..برگشتم توو پاساژ هنوز کارش تموم نشده بود..منتظر شدم تا تموم شد و گرفتمش و هزینش رو دادمو رفتم خونه..بابا ظهر اومده بور خونه و الان مثلِ این مدت منتظر مونده بود تا برگردم...
وااای از وقتی که پامو گذاشتم توو خونه...
داد و بیداد شروع شد...کجا بودی؟پرا دیرشد؟ شماره جایی که رفتی رو بده تا ببینم بودی اونجا یا نه...گفتم طول کشید کترش..منتظر شدم تا تموم بشه و بیام..بالاخره دادم شماره رو...زنگ زد و هرچیمیخواست پرسید و دید که راست میگم...
اون موقه ها عادت نداشتم بنویسم..فقط شعر ثبت میکردم توو وبم ولی الان مینویسم تا بمونه و بدونم که از چه اتفاقایی رد شدیم
میدونین وب چرا تعطیل شد؟ چون اونی که کمر بسته بود تا منو گیر بندازه و خبر چینی میکرد آخر به هدفش رسید..بدترین شبی که توو عمرم داشتم بود..همممه چیز بهم ریخت..پنجمِ دی بود که از دانشگاه اومدم خونه..قرار بود بریم با داداشم واسه عکسای 3رد 4ِ من.که بگیریمشون از عکاسی ولی بابا گفت تو بمون کارت دارم..داداشت میره..بابا بهم گفت..میدونم باهمین و مگه قرار نشد تموم کنید همه چیزو؟؟؟؟قرار بود ساعت 10ِ شب برامون مهمون بیاد..حرفامون تا 9ونیم طول کشید که من سعی میکردن زیاد حرفی نزنم..گفت یا شمارش رو بده یا نمیذارم بری دانشگاه...نیم ساعتِ دیگ مهمونا میان زوود باش..سر درگم بودم..نمی دونستم چیکار کنم...زنگ زدم به ایمانم و گفتم اگر بهت زنگ زدن برندار..ایمانم مغازه دوستش بود و میخاسم بگم زنگ زدن بر ندار ولی اینقدر استرس داشتم که میترسیدیم همون موقه بابا بیاد توو و چیزی پیش بیاد..میخاستم از دختر خالمم که مثلا محرمِ رازم بود و کمکم بود کمک بگیرم..ولی دیر جوابمو داد.بالاخره شماره رو دادم و کاش نمیدادم...مجبور شدم شمارش رو بدم..زنگ زد بابا و حرفایی زد که نباید میزد..توهین کرد و شست گذاشتش کنار... و هی میگفت چرا تموم نمیکنین؟ایمانم میگفت من همه سعیمو واسه خوشبختیش میکنم..ولس باز بابا گوش نمیداد و حرف خودشو میزد..عصبی بود..وقتی عصبی بشه دیگ گوش نمیده به حرف کسی...بحث ناتموم موند..هرکس باشه بهش برمیخوره حتی دادشِ خودم...بابا خییلی بد عصبانی شده بود و هرچی تونست گفت..فشارِ عصبی روم خییلی زیاد بود...فکرِ ایمانم بودم که چی میکشه الان..دیگ به حدی رسید حرفای بابام که ایمان قطع کرد و مکالمه تموم شد..ولی بابا باز حرفای بدی میزد و زنگ زد بهش و باز همون مدل حرفا رو زد..ولی یمکم آروم تر تموم شد...و بابا ازش خواست فردا زنگ بزنه...
مهمونا اومدن و رفتن...
بعدش تهمتایی بهش زدن که قابل گفتن نیست و خیییلی دلم شکشت ازین قضاوتا...خییلی بیرحمانه بود...داداشمم که اومد خونه..اونم خیلی نارات شد و گریه کرد و از خونه زد بیرون..اونم تهمت میزد..واقعا کلافه بودم...
اون موقه ها عادت نداشتم بنویسم..فقط شعر ثبت میکردم توو وبم ولی الان مینویسم تا بمونه و بدونم که از چه اتفاقایی رد شدیم
95/05/09